Wysłane przez NK w
Dnia 23 października 2011 roku weszła w życie nowelizacja przepisów prawa, mająca wpływ na zasady dziedziczenia, a wiec również na zasady dziedziczenia nieruchomości. Od tej daty możemy korzystać z tzw. zapisu windykacyjnego, popularnie nazywanego już – mimo krótkiego okresu funkcjonowania – zapisem na wypadek śmierci.
Będzie on dodatkowym elementem testamentu. Spadkodawca – inaczej niż dotychczas – będzie mógł zatem wskazać, komu pozostawi działkę, komu dom, a komu mieszkanie czy inne prawa majątkowe, natomiast spadkobiercy testamentowi lub ustawowi będą mogli przejąć majątek, który nie został wymieniony w zapisie. W uproszczeniu rzecz ujmując, dzięki umieszczeniu w treści testamentu zapisu windykacyjnego, będziemy mogli za życia dokonać zapisu majątku na określoną osobę ze skutkiem w chwili naszej śmierci. W testamencie wskazujemy osoby, które odziedziczą po nas cały majątek, a w zapisie windykacyjnym rozdysponowujemy poszczególne składniki efektów naszych ziemskich starań. Spadkobiercy zarówno ustawowi, jak i testamentowi, zachowują prawo do dziedziczenia, ale stają się dłużnikami spadkobiercy z zapisu windykacyjnego. Zapis windykacyjny w testamencie pomniejsza zatem masę spadkową. Zapis windykacyjny musi być zawarty w testamencie sporządzonym w formie aktu notarialnego. Sam akt nie wystarcza jednak, by po śmierci spadkodawca nabył prawa do nieruchomości. Konieczne jest uzyskanie postanowienia sądu lub uzyskanie notarialnego poświadczenia dziedziczenia. Z innych zmian w przepisach po nowelizacji warto wspomnieć jeszcze o wydłużeniu terminu przedawnienia roszczeń o zachowek. Dotychczas termin ten wynosił 3 lata, a obecnie roszczenie osoby uprawnionej z tytułu zachowku będą przedawniały się z upływem 5 lat od ogłoszenia testamentu.
I jeszcze dwie inne zmiany:
– wprowadzenie możliwości powołania kilku wykonawców testamentu;
– wprowadzenie przepisu, że udział spadkowy rodzica dziedziczącego razem z małżonkiem spadkodawcy wynosić będzie połowę spadku.
